Verassing
Door: Dirk-Jan
Blijf op de hoogte en volg Dirk-Jan
24 Juni 2016 | Nepal, Kathmandu
Verrassing
De Moessonperiode is officieel begonnen en ik maar denken dat het in Nederland veel regent… In 2 maanden tijd valt hier ruim 2000ml water, dat is 3 keer zoveel als het in Nederland gemiddeld in een heel jaar regent! Een bijkomstigheid is ook nog dat de bloedzuigers tijdens deze periode overal tevoorschijn komen. Als ik van het ene dorp naar het andere loop kan ik vaak een tiental bloedzuigers van me af halen, ze zitten overal. Als ik s `avonds m`n schoenen uit doe is er vaak nog een mooie verassing, m`n blauwe sokken hebben gratis een rode kleur gekregen, mede mogelijk gemaakt door nog een aantal bloedzuigers. Dan denk je dat je intussen bloedzuiger vrij bent, maar nee hoor, de volgende morgen blijkt er toch nog een tussen je tenen te zitten, verrassing!
Chinta Basiko
In Mudé Pasal was een ceremonie genaamd ‘Chinta Bosiko’ die alleen gehouden kan worden tijdens vollemaan in de nacht. De inwoners van Mudé Pasal kennen 5 goden en tijdens de vollemaannacht kunnen ze de goden oproepen en vragen om raad, gezondheid en vergiffenis. Dit gaat via twee inwoners die van de goden de kracht hebben gekregen om dat te kunnen. Ze roepen de goden op waarna de goden in hun lichamen komen. De goden oproepen is niet iets wat je kan leren en je wordt er niet mee geboren, het kan je alleen gegeven worden tijdens je leven. De goden kiezen de uitverkorene uit. Tijdens de avond werden eerst verschillende rituelen uitgevoerd en offers gebracht door de dorpsbewoners, zo werd er een heilige plek gecreëerd en konden de goden in de lichamen van de twee vrouwen uit het dorp komen. Deze vrouwen worden Dha mini`s genoemd, wat letterlijk tovenaarsdokter betekent. De goden werden opgeroepen door te mediteren, veel lawaai met trommels te maken en te zingen. Als een god in een van de lichamen kwam begon de Dha mini te shaken en op en neer te stuiteren. Vanuit de Dha mini verteld de god of hij tevreden is over de bewoners en hoe ze zich gedragen en of ze de god goed behandelen met het brengen van offers en het schoonhouden van de tempel van de god. Als de god boos was begon de Dha mini te schreeuwen en nog heftiger te shaken, was de god woest dan viel de Dha mini flauw, wat twee keer gebeurde deze avond. Als de Dha mini weer bij kwam begon ze direct weer te trillen, te schreeuwen, te trommelen en te zingen. Een Dha mini begon te huilen, die god was dan weer verdrietig. Deze avond kwam er ook een nieuwe god in een van de lichamen van een Dha mini. Hij kwam vragen of hij hun god mocht zijn, want hij had een plek nodig. Als ze hem goed zouden verwelkomen en behandelen zal hij de bewoners veel goeds brengen was zijn belofte. Het was indrukwekkend om deze ceremonie bij te wonen. Soms heb ik het gevoel alsof ik droom of alsof ik terug in de tijd ben.
Back to the future
Ik heb dus het gevoel alsof ik terug in de tijd ben met al die ceremonies, de traditionele kledij, de gewassen oogsten zonder machines, het vee zelf slachten en koken op vuur om het vervolgens met de handen op te eten. Nepal behoort tot de vijf armste landen ter wereld en loopt qua ontwikkeling ver achter. Een arm land met een rijke cultuur. Ze zijn trots op hun afkomst en hechte veel waarde aan tradities en rituelen, iets wat veel Nederlanders vergeten zijn of niet meer willen weten. In Nederland stapte ik op het vliegtuig in een moderne wereld en in Nepal stapte ik uit het vliegtuig in een ‘oude’ wereld. Maar schijn bedriegt, want toen ik in Nederland op het vliegtuig stapte leefde ik in het jaar 2016. In Nepal leef ik op dit moment in het jaar 2073, dus ik ben in ieder geval niet terug in de tijd.
Pooja
De afgelopen week was er een sterfgeval bij de Sherpa gemeenschap. Voor de overledene wordt een ceremonie genaamd Pooja georganiseerd, die twee dagen lang duurt. Familie en vrienden worden uitgenodigd en die dienen zo snel mogelijk te komen want het feest gaat beginnen. Er wordt uitgebreid gegeten, gelachen, muziek gemaakt en gedronken. Twee dagen lang wordt het leven van de overledene gevierd. Iedereen is blij dat hij of zij een goed leven heeft gehad en door dat te vieren, vereren ze die persoon en wensen ze hem een goed nieuw leven toe. Ze geloven in reïncarnatie, heb je goed geleefd dan is de kans groot dat je als mens terug komt op aarde. Elke boeddhist heeft een altaar in huis, groot, klein, duur of goedkoop. Bij het altaar verzamelen zich monniken en Lama`s. Niet het dier lama, maar een spirituele leider in het boeddhisme. Twee dagen lang maken ze muziek, bidden ze voor de overledene en brengen ze offers aan het altaar. Rondom het altaar speelt zich dus het serieuze gedeelte af en rondom het altaar mag ook geen alcohol gedronken worden. In de keuken en buiten hebben familie en vrienden zich verzameld. Ze laten de Lama`s en monniken hun werk doen en maken zichzelf druk over het drinken van de lokale alcoholische dranken Chang en Roksi, over het eten en over het feesten. Dit was voor mij dus weer eens wat anders dan een begrafenis. Ook typeert dit voor mij de Nepalese bevolking. Ze lachen altijd en maken overal het beste van. Als er iemand overlijdt, zijn ze blij. Ook hebben de meeste mensen in dit gebied hun huis verloren na de aardbeving. Ze leven nu met de hele familie in een zelfgemaakt houten hutje dat half zo klein is als de gemiddelde studentenkamer in Nederland, maar ze zijn blij en gelukkig, ze zijn gezond. Ze hechte waarde aan sociale contacten en familie, niet aan goederen of geld. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen!
De Moessonperiode is officieel begonnen en ik maar denken dat het in Nederland veel regent… In 2 maanden tijd valt hier ruim 2000ml water, dat is 3 keer zoveel als het in Nederland gemiddeld in een heel jaar regent! Een bijkomstigheid is ook nog dat de bloedzuigers tijdens deze periode overal tevoorschijn komen. Als ik van het ene dorp naar het andere loop kan ik vaak een tiental bloedzuigers van me af halen, ze zitten overal. Als ik s `avonds m`n schoenen uit doe is er vaak nog een mooie verassing, m`n blauwe sokken hebben gratis een rode kleur gekregen, mede mogelijk gemaakt door nog een aantal bloedzuigers. Dan denk je dat je intussen bloedzuiger vrij bent, maar nee hoor, de volgende morgen blijkt er toch nog een tussen je tenen te zitten, verrassing!
Chinta Basiko
In Mudé Pasal was een ceremonie genaamd ‘Chinta Bosiko’ die alleen gehouden kan worden tijdens vollemaan in de nacht. De inwoners van Mudé Pasal kennen 5 goden en tijdens de vollemaannacht kunnen ze de goden oproepen en vragen om raad, gezondheid en vergiffenis. Dit gaat via twee inwoners die van de goden de kracht hebben gekregen om dat te kunnen. Ze roepen de goden op waarna de goden in hun lichamen komen. De goden oproepen is niet iets wat je kan leren en je wordt er niet mee geboren, het kan je alleen gegeven worden tijdens je leven. De goden kiezen de uitverkorene uit. Tijdens de avond werden eerst verschillende rituelen uitgevoerd en offers gebracht door de dorpsbewoners, zo werd er een heilige plek gecreëerd en konden de goden in de lichamen van de twee vrouwen uit het dorp komen. Deze vrouwen worden Dha mini`s genoemd, wat letterlijk tovenaarsdokter betekent. De goden werden opgeroepen door te mediteren, veel lawaai met trommels te maken en te zingen. Als een god in een van de lichamen kwam begon de Dha mini te shaken en op en neer te stuiteren. Vanuit de Dha mini verteld de god of hij tevreden is over de bewoners en hoe ze zich gedragen en of ze de god goed behandelen met het brengen van offers en het schoonhouden van de tempel van de god. Als de god boos was begon de Dha mini te schreeuwen en nog heftiger te shaken, was de god woest dan viel de Dha mini flauw, wat twee keer gebeurde deze avond. Als de Dha mini weer bij kwam begon ze direct weer te trillen, te schreeuwen, te trommelen en te zingen. Een Dha mini begon te huilen, die god was dan weer verdrietig. Deze avond kwam er ook een nieuwe god in een van de lichamen van een Dha mini. Hij kwam vragen of hij hun god mocht zijn, want hij had een plek nodig. Als ze hem goed zouden verwelkomen en behandelen zal hij de bewoners veel goeds brengen was zijn belofte. Het was indrukwekkend om deze ceremonie bij te wonen. Soms heb ik het gevoel alsof ik droom of alsof ik terug in de tijd ben.
Back to the future
Ik heb dus het gevoel alsof ik terug in de tijd ben met al die ceremonies, de traditionele kledij, de gewassen oogsten zonder machines, het vee zelf slachten en koken op vuur om het vervolgens met de handen op te eten. Nepal behoort tot de vijf armste landen ter wereld en loopt qua ontwikkeling ver achter. Een arm land met een rijke cultuur. Ze zijn trots op hun afkomst en hechte veel waarde aan tradities en rituelen, iets wat veel Nederlanders vergeten zijn of niet meer willen weten. In Nederland stapte ik op het vliegtuig in een moderne wereld en in Nepal stapte ik uit het vliegtuig in een ‘oude’ wereld. Maar schijn bedriegt, want toen ik in Nederland op het vliegtuig stapte leefde ik in het jaar 2016. In Nepal leef ik op dit moment in het jaar 2073, dus ik ben in ieder geval niet terug in de tijd.
Pooja
De afgelopen week was er een sterfgeval bij de Sherpa gemeenschap. Voor de overledene wordt een ceremonie genaamd Pooja georganiseerd, die twee dagen lang duurt. Familie en vrienden worden uitgenodigd en die dienen zo snel mogelijk te komen want het feest gaat beginnen. Er wordt uitgebreid gegeten, gelachen, muziek gemaakt en gedronken. Twee dagen lang wordt het leven van de overledene gevierd. Iedereen is blij dat hij of zij een goed leven heeft gehad en door dat te vieren, vereren ze die persoon en wensen ze hem een goed nieuw leven toe. Ze geloven in reïncarnatie, heb je goed geleefd dan is de kans groot dat je als mens terug komt op aarde. Elke boeddhist heeft een altaar in huis, groot, klein, duur of goedkoop. Bij het altaar verzamelen zich monniken en Lama`s. Niet het dier lama, maar een spirituele leider in het boeddhisme. Twee dagen lang maken ze muziek, bidden ze voor de overledene en brengen ze offers aan het altaar. Rondom het altaar speelt zich dus het serieuze gedeelte af en rondom het altaar mag ook geen alcohol gedronken worden. In de keuken en buiten hebben familie en vrienden zich verzameld. Ze laten de Lama`s en monniken hun werk doen en maken zichzelf druk over het drinken van de lokale alcoholische dranken Chang en Roksi, over het eten en over het feesten. Dit was voor mij dus weer eens wat anders dan een begrafenis. Ook typeert dit voor mij de Nepalese bevolking. Ze lachen altijd en maken overal het beste van. Als er iemand overlijdt, zijn ze blij. Ook hebben de meeste mensen in dit gebied hun huis verloren na de aardbeving. Ze leven nu met de hele familie in een zelfgemaakt houten hutje dat half zo klein is als de gemiddelde studentenkamer in Nederland, maar ze zijn blij en gelukkig, ze zijn gezond. Ze hechte waarde aan sociale contacten en familie, niet aan goederen of geld. Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen!
-
24 Juni 2016 - 09:16
Vla:
Keep smiling! Mooie boodschap en weer mooi verslag! -
24 Juni 2016 - 10:35
Sanne:
Heeel erg gaaf om dat te lezen Dirk!! Succes nog verder. -
24 Juni 2016 - 18:08
Nathalie:
Super gaaf! Veel plezier weer de komende dagen :) -
24 Juni 2016 - 18:54
Kaat:
Wat kan je ook geweldig schrijven DJ! Genoten van je verhalen en heel fijn dat je het zo naar je zin hebt! Wat een ervaring!
Ik wacht weer op je volgend verslag :-) -
25 Juni 2016 - 17:18
Renate En Carel:
Wat een prachtig verhaal! Jij hebt straks een schat aan ervaring opgedaan die niemand je af kan nemen. Super om dat te lezen en hier in Nederland kunnen we nog wat leren van de Nepalezen en hoe zij in het leven staan. Respect! Veel plezier nog de komende tijd! -
27 Juni 2016 - 13:29
Opa En Oma:
Dirk-Jan wat maak je telkens prachtige verslagen .en dat je geniet is wel aan je gezicht te zien.Een brede lach .Toen ik las over die bloedzuigers gingen mij de rillingen over de rug .
Geniet en nog heel veel plezier in Nepal .Dikke kus van ons -
28 Juni 2016 - 10:11
Tamara Verhoeven:
Hallo Dirk-Jan,
Je hebt wel heel veel mooie verslagen geschreven op je blog! Ik vroeg me af of je nog een concept voor je eigenlijke stageverslag wil inleveren of ga je meteen het eindverslag doorsturen? Ik hoor het graag!
Groetjes
Tamara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
